Als je een onderwerp gekozen hebt, is het belangrijk je onderwerp toe te spitsen. Dat wordt afbakenen genoemd. Je doet dit omdat een diepgaand onderzoek naar een specifiek onderwerp, interessantere resultaten oplevert dan een oppervlakkig onderzoek naar een breed onderwerp. Een sterk toegespitst onderwerp is bijvoorbeeld ‘woonwerk-mobiliteit van zelfstandig ondernemers gevestigd in Maastricht’, terwijl ‘woonwerkverkeer in Nederland’ een veel breder onderwerp is.

De ‘breedte’ van je onderwerp laat je afhangen van de lengte van je rapport; in hoeveel woorden je je boodschap kwijt kunt. Voor de lengte van een studieopdracht geldt een vuistregel: je mag maximaal tien procent onder of tien procent boven het afgesproken aantal woorden zitten.

Voorafgaand aan de afbakening van je onderwerp, zul je je in je onderwerp moeten inlezen. Door een aantal bronnen te bestuderen, ontdek je de verschillende kanten en benaderingen van je onderwerp. Je komt zo ook mogelijke hiaten in het gedane onderzoek op het spoor: onderdelen die nog niet onderzocht zijn, of resultaten die elkaar tegenspreken. Pas wanneer je alle mogelijkheden in kaart hebt gebracht, kun je bewust toespitsen op een deelonderwerp. Ook maak je zo gelijk een begin aan de literatuurlijst. Wees niet teleurgesteld als je bronnen bestudeerd hebt die later niet van pas blijken te komen. Dat is onvermijdelijk in de eerste fase van een onderzoek.

Het ligt voor de hand om te beginnen met de meest toegankelijke informatiebronnen. Dat kan een documentaire zijn of een tekst op Wikipedia. Om je onderzoek van een stevig fundament te voorzien, raadpleeg je vervolgens wetenschappelijke bronnen.

Kennisclip Verkenning en Afbakening